Riekie Jansen Blog: Mijn Verhalen en Gedichten

  Geen ruimte om te verliezen   De heerlijke zorgeloosheid van eens.   Daar stond je dan voor mijn deur, terug van lang weggeweest...

  Een uitgestoken hand Mijn zoontje van twee had zich eens verstopt. Ik was hem overal in huis aan het zoeken, daarna buiten overal gekeke...

  Aan huis gekluisterd Ik kan mij de lock down in 2020 nog goed herinneren. Mensen in Verpleeghuizen zwaaiend achter de ruiten. Geïsoleerd...

  Mijn vreemdeling   Ik ging zitten en opende het deksel van de piano, plaatste mijn vingers op de toetsen. Meer dan ‘Vader Jacob’ w...

  Een man aan een tafel   Hij hing zijn jas over de leuning van de stoel en legde zijn sleutels neer. In de weerkaatsing van het raa...

  Ritme van leven Een hart dat zoveel slagen kent. Het aantal door een monitor worden geteld. Draden naar apparatuur ter controle aang...

  Spinnen en minnen   Misschien dat ik van je zou kunnen houden   wanneer ik je ergens ontmoet.   Misschien dat ik je zou kunnen omarmen w...

  Boekensteunen, verhalen en ontmoetingen In mijn wandmeubel in de huiskamer staan diverse boeken ondersteund aan weerszijden door boekens...

  De liefde verloren   Aan een ragfijn spinsel draadje een druppel, verworven door het vocht van de koele nacht. Het spat uiteen in ...

  Jeg Elsker Dei, dat zei mijn toenmalige vriend aan de telefoon tegen mij tijdens zijn verblijf in Noorwegen wegens zijn werkzaamheden bi...

  APK Het is irritant, er zit een steentje in mijn schoen. En ja… niet zo verstandig, ik ben met blote voeten in de schoenen vertrokken. Gee...

  Ik loop graag op blote voeten, in huis, maar ook buiten. Nu het zomer is nodigt dit nog veel meer uit. In de vroege morgen de dauw op het ...

  Hagia Sopia Ik hield zoveel van jou… is de vertaalde tekst van ‘Ben Seni Çok Sevdim’ een Turkse Lyric’. Afgelopen weekend liepen zoon en...