Gevoelens….Hoezo oud?

Gevoelens….Hoezo oud?

Auto’s….ik heb er niets mee. Modellen, grootte, kleinere, het maakt mij niet uit. Ik rijd zelf auto en waar het mij vooral om gaat is veiligheid. Dat het een auto is waar ik me goed in voel, waar ik op kan vertrouwen. Wat ik wel belangrijk vind is de kleur. Mijn voorkeur gaat uit naar wit. Uit diverse onderzoeken is gebleken, dat licht gekleurde auto’s het minst betrokken zijn bij ongelukken. Mijn auto is mijn vrijheid en moet me brengen waar ik wens. Ik controleer zelf het oliepeil, de koelvloeistof en vul het waterreservoir bij voor de ruitensproeiers.  In het verleden deed mijn man al die klusjes en ik vond het heerlijk, want ik heb er de pest aan. Enkele weken geleden constateerde ik ’s avonds dat een lampje van mijn rechter koplamp stuk was. Ik probeer het zelf altijd op te lossen, maar hier zag ik uiteindelijk toch geen gat in. Gelukkig heb ik een goede buurman, die mij uit de brand hielp. Om de banden op te pompen heb je bij benzinepompen van die prachtige apparaten waar je digitaal de hoeveelheid lucht moet bepalen benodigd voor jouw banden. Ik had er al een muntje ingegooid en ingesteld op de waarden en dan……eigenlijk is het heel makkelijk…een kind doet de was! Toch…..op de één of andere manier…..heb ik er…..ja zoiets.  

Er naderde een grote Jeep, hoog op de wielen, met open laadbak. Passeerde mij rakelings met open raam. Een guitig gezicht, van zo te zien jonge, grote man, keek me lachend aan. Mijn spontane reactie was: Zou je mij even kunnen helpen? Het antwoordde, ja hoor, even mijn auto wegzetten. Ondertussen babbelden we wat, terwijl hij in de weer was. Wat een leuke man, bedacht ik mij. Jammer dat ik heel wat jaartjes ouder ben en hij echt niet zulke gedachten over mij heeft, als ik over hem. Zijn bereidwilligheid zal eerder voortkomen uit de gedachte: ik zie een oudere dame, welke mij, ietwat hulpeloos, om hulp vraagt.

Later nadenkend over mijn gevoelens van dat moment, realiseerde ik mij, dat naar buiten toe, die gevoelens helemaal niet bij die oudere leeftijd passen. Mijn lichaam wordt ouder, maar mijn geest blijft jong. Dat is de tegenstrijdigheid. Daarom is het ook niet vreemd, dat je in de diverse profielen leest: “Ben al wel op leeftijd, maar voel me als een veertiger”. De aanwezigheid van al die 50 plussers op diverse datingsites bewijst maar weer eens, dat we onze dromen waar willen maken. Dat men actief deelneemt aan allerlei activiteiten. De geest actief houdt door zich aan te passen aan de diverse veranderingen in de maatschappij, nieuwe dingen leert om jong te blijven.

Dat je ouder wordt betekent niet, dat je je ook te oud moet voelen om iets te bereiken. Door mijn verhuizing heb ik een nieuwe start gemaakt. Nieuwe contacten opgedaan. Het heeft een totaal nieuwe invulling gegeven aan mijn leven. Cursussen gevolgd voor vrijwilligerswerk. Nu volg ik een cursus bridge. Waarschijnlijk ben ik hééél oud, wanneer ik het eindelijk onder de knie heb om ergens in de top te belanden. Maar wat geeft het.

Mijn auto wordt ouder en heeft onderhoud nodig. Dat doe ik door hem te poetsen, op tijd onderhoudsbeurten te geven en van binnen te reinigen. Zo ook met mijn lichaam. Ouder worden kunnen we niet vermijden, maar kunnen wel een aantal effecten op ons lichaam verminderen door gezond te leven en onze geest actief te houden.

“Wanneer liefde aan de deur klopt, houdt ze geen rekening met leeftijd”. Verliefde gevoelens hebben niets met leeftijd te maken.

Laten we onze droom waarmaken!

Liefs,

Riekie

Zomertijd-Wintertijd

Zomertijd-Wintertijd

Hebben jullie dat nu ook? Hoe zat het ook al weer. Gaat nu de klok een uur vooruit of een uur achteruit. O ja, het wordt ’s morgens eerder licht en ’s avonds eerder donker. Dus één uur de klok terugzetten. Er is een handig ezelsbruggetje voor: In het voorjaar gaat de klok vooruit en in het najaar terug. Ik vind het altijd weer een heel gedoe. In je dagelijkse doen heb je er niet zo’n  erg in hoeveel klokken er in je huis aanwezig zijn. Je let er ook niet zo op, maar ongemerkt werp je er doorgaans wel dikwijls een blik op. Eerst de digitale: mijn weegschaal, de oven, de magnetron, het weerstation. Allen moet ik handmatig aanpassen. En……hoe werkte dat ook alweer? Het ergste nog is de digitale wekkerradio, die het met al zijn instellingen mogelijk moet maken om ontspannen en op tijd wakker gemaakt te worden. Al die complexe handelingen om de juiste tijd in te stellen moet ik iedere keer weer opnieuw uitvinden. De handleidingen heb ik nog wel, maar heb ik ergens opgeborgen, maar waar?

Door de klok een uur terug  te zetten geven we eigenlijk het uur weer terug aan de wintertijd. Er zijn diverse discussies gaande over deze materie. Permanente zomertijd? Altijd Zomer- Wintertijd? Het invoeren van een permanente zomertijd zou volgens sterrenkundige Langbroek geen goede keuze zijn, omdat Nederland dan nog verder de 'verkeerde' kant opschuift. "Dan heb je qua zonsopgang en zonsondergang niet de logische tijd voor Amsterdam, maar voor Kiev in Oekraïne. Dat moeten we echt niet willen."

Is het gedraai aan de klok ergens goed voor? Tegenstanders wijzen vooral op de gezondheidsklachten. Verstoord slaapritme, concentratieverlies en irritaties door het verstoorde bioritme van de mens. En ouders met baby’s hebben het ook niet makkelijk. De baby let niet op de tijd en zal afgaan op zijn ritme van slapen en eten. De 1^e dagen zal de baby zich minstens een uur eerder blijven melden. Voorstanders hebben het er vooral over dat het invoeren van een permanente zomertijd, energiebesparend zou zijn. Uit onderzoek is echter gebleken dat die besparing maar marginaal is.

De landen van de Europese Unie mogen zelf beslissen welke tijd ze gaan aanhouden. België zal bijvoorbeeld de wintertijd aanhouden en Nederland beslist permanent de zomertijd aan te gaan houden. Het kan dan toch lastig worden met o.a. gemaakte afspraken, of met aanleveringsbedrijven vanuit Nederland e.d..  Een voorbeeld: Ik ken mensen in Zeeuws Vlaanderen welke vestigingen hebben van hun bedrijf in Zeeland en in België. Personeel wat over en weer werkt moet dan in België een uur later beginnen. Die periode dat je in België werkt heeft dan wel weer een voordeel, je kunt een uurtje langer slapen. Ook wanneer je beiden een afspraak plant, bijvoorbeeld om 10 uur, zul je er terdege rekening mee moeten houden, dat 10 uur Nederlandse tijd, dan 11 uur Belgische tijd is. Iets om misverstanden in de hand te werken. Het zou handig zijn wanneer de Europese Commissie overeenkomt en een eensluidend besluit voor heel Europa neemt. In elk geval zullen de grenslanden goed met elkaar moeten afstemmen, zodat er niet allerlei verschillende tijdzones ontstaan.  

Wat is nu een uur! We zijn het in één nacht kwijt en in één nacht rijk. Maar horlogewinkeliers hebben minstens een dag nodig, om al de horloges en klokken aan de nieuwe tijd aan te passen. Personeel wat in nachtdienst werkt zal blij zijn met dat ene uur korter werken. In het voorjaar werken ze echter een uur langer eer ze afgelost worden.

Vandaag echter is onze dag een uur langer. Hebben we er werkelijk iets meegedaan? Of keken we op ons horloge en constateerden dat het nog maar zo laat was, duurde de tijd ons langer! Gaan we nu vanavond een uur eerder naar bed, of toch op de nieuwe tijd?

“Verloren tijd wordt nooit teruggevonden” Benjamin Franklin

Zondagavond

Zondagavond

Soms heb je van die dagen, of avonden, zoals vanavond…..zondagavond. Loop met mijn ziel onder mijn arm. Wat zal ik eens doen? Alleen thuis. Heb mijn boek uit. Een heerlijke Zweedse detective. Altijd spannend totdat de zaak is opgelost en ik het boek heb dichtgeslagen. Voel me daarna altijd een beetje ontheemd. Ja… hoe voel ik me eigenlijk dan? Melancholiek? Leeg?  Het is of ik iets mis. Een afscheid van de personen welke je hebt leren kennen. Met wie je hebt meegeleefd. Zat helemaal in het verhaal en moet nu weer even wennen aan het gebeuren rond om mij heen. Kan gewoon een nieuw boek pakken. Maar om direct weer in een ander verhaal te duiken, past even niet bij mijn gevoel. De Tv dan maar aanzetten? Eigenlijk boeit me dat op dit moment ook niet. Ik zou natuurlijk naar “Boer zoekt vrouw” kunnen gaan kijken. Het is een manier om de liefde tussen twee personen te ontdekken. Maar 3 dames die om een heer heen dartelen, of andersom 3 heren rondom een dame vind ik doorgaans toch heel ongemakkelijk om aan te zien. De logeerpartij ziet er gezellig uit. Er lijkt harmonie tussen de kandidaten. Samen koken, samen eten. Er moet dan toch haast wel een onderhuidse strijd ontstaan om wie uiteindelijk met de eer zal gaan strijken. Of in het gunstigste geval dan ook nog echt verliefd wordt op die boer, of boerin.  Het is in elk spel zo, je wilt niet graag verliezen. Ook als je nog niet direct die verliefde gevoelens hebt, wil je toch niet als eerste naar huis gestuurd worden. Maar…..soms vindt men elkaar uiteindelijk toch in de liefde.  

Ik zet de radio aan en steek wat kaarsjes aan. Val midden het lied van John Legand:  “All of me”. De songtekst, de stem van de zanger en de rustige muziek roepen gelijk een sfeer op van romantiek. “Alles van mij, houdt van alles van jou”. Een verlangen waar wij allen eigenlijk diep in ons hart naar uitzien. “Jij bent mijn einde en mijn begin”. “Ik geef alles van mij en jij geeft mij alles van jou”.  De diepe gevoelens die uit deze tekst spreken, geven mij op dit moment tenminste een gevoel van heimwee. Iets wat ik mis, nu alleen op de bank, met de kaarsjes aan. Zo’n sfeerrijk moment zou ik met iemand waar ik van houd willen delen.

Het zijn soms van die momenten die je kunnen overvallen. In wezen romantiseer je die momenten. Het zijn vooral gevoelens van verlangen naar die verliefdheid. Die verliefdheid die we nog eens willen meemaken. We maken het mooier en liefdevoller dan het in de praktijk werkelijk is.

Maar of ik het nu romantiseer, of niet, wat zou het leuk zijn om iemand te ontmoeten waarbij de chemie op alle fronten klopt. Ik de keus zou hebben om weer lief te hebben. Aan het begin zou staan van een lange reis samen. Ondertussen de hobbels nemend van obstakels en onenigheden. Weer die vertrouwdheid ondervinden wat ontstaat naarmate de lengte van de periode die we samen onderweg zijn. Dus gewoon weer: “Houden van”.  

“Ik zal liefhebben met alles wat ik heb”.

Liefs,

Riekie

   

Zoenen! De eerste basis?

Zoenen! De eerste basis?

Ruiken, zien, horen, voelen en proeven, allemaal fysieke zintuigen die onze intuïtie  versterken over het beeld wat we hebben van onze omgeving, van een persoon. Loop maar eens een winkel binnen waarbij je de geur ruikt van pasgebakken brood. Het water loopt je bij voorbaat al in de mond. Het lichaam reageert onmiddellijk op datgene wat we waarnemen. Winkeliers zijn slim en zetten diverse hapjes neer om een product aan te prijzen. Ook ons geheugen herinnert ons vaak aan onze fysieke momenten. Een stem, muziek, de smaak, een kus, een geur. Het haalt herinneringen boven waar we emotionele gevoelens bij hebben. Wanneer ik de muts pak van mijn overleden man, ruik ik nog steeds zijn geur. Het is aangenaam, ik herinner me weer hoe zijn nabijheid voelde, maar tegelijkertijd maakt het me ook melancholiek.  

Baby’s vanaf 6 maanden steken alles in hun mond. Baby’s lippen en mond zijn heel gevoelig voor aanraking en geven hun daarbij informatie. Ook als volwassenen geven onze lippen en mond ons veel informatie over degene waar we mee zoenen. Kan een kus de basis zijn van onze partnerkeuze? Op het fysieke vlak proeven we de ander wat betreft, geur, uiterlijk, stemgeluid en aanvoelen. Je keurt als het ware de ander bewust, of onbewust. Een zoen kan je echter veel meer vertellen over die ander. Het is een intimiteit die je heel dicht bij elkaar brengt. Je proeft elkaar, haalt samen adem, beider gevoelens komen heel dicht samen. Ik kan me mijn eerste zoen nog goed herinneren. Ik was verliefd, we voelden ons tot elkaar aangetrokken en kreeg mijn eerste kus. Het zette onze lichamen in vuur en vlam. We kropen in elkaars hart. Een fijne zoen geeft een intimiteit en daardoor een onvergetelijke connectie op dat moment met elkaar.

Op een datingsite “keuren” we aan de hand van de diverse profielen hetgeen ons op digitale wijze wordt voorgeschoteld. Aan de hand van een keuze die we maken en op basis van onze intuïtie plannen we een ontmoeting. Onze zintuigen doen hun werk en bepalen al voor een groot deel tijdens die eerste ontmoeting in hoeverre we al afhaken, of er misschien toch nog een vervolg aan wensen. Een zoen op je mond kan daarbij al veel toevoegen over jouw indruk op die ander. Lippen die elkaar beroeren, zacht, hard, dwingend, of even rustend.

Tijdens één van mijn dates hadden we samen een goed contact. Onze gespreksonderwerpen liepen vloeiend, zijn uiterlijk sprak mij aan, onze hobby’s kwamen overeen. Totdat bij het afscheid ik een tongzoen kreeg. Het voelde niet goed bij mij. Een partnerkeuze luistert nauw en heeft alles te maken met dat het op alle vlakken zal moeten kloppen. Het fysieke, biologische, persoonlijke en psychologische vlak horen daarbij onlosmakelijk met elkaar overeen te komen.

Bij een zoen geef je jezelf aan een ander. Je geeft jouw intimiteit. Je geeft jouw vertrouwen aan die ander. En die ander moet het ook op dezelfde waarde waarderen. 

En die eerste kus! Die kan zeker aan de basis liggen van een relatie.

Liefs,

Riekie