Zwaluwen

Grenzeloos

 

Grenzeloos in gedachten

op mijn knietjes voor de radio.

Het mystieke leven achter dat verlichte venstertje,

waar piep, piep kleine mensjes praatten en lachten.

Nog geen benul of de aarde plat zou zijn of rond.

Vol vertrouwen in het leven,

Nog onwetend van menselijk leed en pijn,

dat later pas zal zijn, wanneer er oorzaken en grenzen komen.

 

Grenzeloos in gedachten

zijn alle wegen begaanbaar, is er geen limiet aan het gaan.

Ontmoet ik vrienden die op mij wachten.

Allen gelegen in het hoge gras

en ik vlij mij neer op een lege plek,

die nog warm voor mij vrijgehouden was.

Maar sommige vrienden zijn herinneringen,

Ik heb ze weggegeven in de loop der tijd.

Altijd blijf ik hopen dat ze gelukkig zijn met andere grenzen en motiveringen.

 

Grenzeloos in gedachten

verstopt in het rijpe koren,

waar we samen praatten, vrijden en verwachtten.

Nog geen weet van roestige hekken die moeilijk te openen zijn.

Een hand op mijn schoot, koud en zwaar.

Geen zon, of ik, om te verwarmen.

Zoals rivieren over grenzen blijven stromen

kan ik grenzeloos in mijn gedachten horen, zien en voelen,

maar vooral blijven dromen over wat eens was en wat nog zal komen.

 

 

 

 

Lady Bird

 

Lady Bird,

zo wordt de zwaluw ook wel genoemd. Wanneer ze in Maart arriveren kondigen ze het voorjaar aan. Ik word daar altijd heel blij van. In grote aantallen vullen ze op dit moment boven mijn omgeving het luchtruim op zoek naar insecten. Het wordt de laatste jaren steeds vroeger in het jaar, dat ze weer naar warmere oorden vertrekken, vorig jaar waren ze rond deze tijd al verdwenen, maar nu zijn ze er gelukkig nog. Misschien om de reden, dat er te weinig insecten aanwezig waren. Ik merkte het overigens zelf aan de voorkant van mijn auto en op de voorruit . Er waren maar heel weinig insecten die ik met de auto heb geraakt, trouwens dit jaar hetzelfde beeld. Op de één of andere manier stemt mij dat dan weer enigszins droevig, om dat er in op gesloten zit, dat er weer een periode is afgesloten en we, zij het langzaam aan, weer op weg zijn naar een ander seizoen, de Herfst.

Voor mij staat de zwaluw symbool voor vrijheid, loyaliteit, vriendschap, liefde voor het leven, monogaam. Ieder jaar keert het vrouwtje met haar mannetje van een verre reis terug, meestal naar hetzelfde nestje. Ikzelf draag al jaren een hanger met daaraan een zwaluw om mijn hals. Gewoon omdat de symbolen van de zwaluw bij mij passen.

In mijn vorige blog vertelde ik over de taallessen die ik geef aan vluchtelingen. Een man (voorheen advocaat in zijn thuisland Syrië) die met zijn gezin hier woont en een moeder uit Oekraïne die met haar zoon is gevlucht met achterlating van de rest van haar gezin. Van het taalhuis krijg ik divers lesmateriaal. O.a. een aantal eenvoudige verhaaltjes met verschillende onderwerpen. Op een ochtend ging een verhaaltje over Internet en daten. Interessant vond ik het gesprek over deze materie die daarop volgde. De discussie die daarop ontspon was opmerkelijk i.v.m. vooral het cultuurverschil dat daarbij aan de oppervlakte kwam. Hoe er over monogamie en polygamie verschillend werd gedacht door de afkomst, uit de landen van hen, door hen geloof, maar ook door mijn idee over dit onderwerp. Zo is mensen ontmoeten met andere achtergrond van culturen interessant, leerzaam, maar kan ook lastig zijn om begrip te hebben voor een andere levensopvatting.

De zwaluw is overigens monogaam, evenals andere dieren, zoals de Zwaan. Levenslang zoals de relatie wordt beschreven. In een serie op Netflix zag ik een leuke opmerking voorbij komen betreffende de invalshoek dat een relatie niet altijd van een leien dakje gaat. Er problemen kunnen ontstaan, er tegen de stroom in moet worden geroeid. Otters doen het zo: Ze houden elkaars hand (poot) vast, zodat tijdens hun slaap de stroming ze niet uit elkaar haalt. Ottens zijn trouwens ook monogaam.

In de Westerse landen is polygamie volgens de wet verboden anders dan in niet Westerse landen. De discussie die ik als taalgever had over dit onderwerp heeft mij nog eens extra aan het denken gezet. Er zijn diverse relatievormen mogelijk, maar Juridisch is het allemaal niet zo eenvoudig. Wanneer je intens van iemand houdt is er dan ruimte in je hart voor nog één persoon, of meerdere? Ik weet wel, alles is mogelijk. Net zoals bij veronderstelde monogame dieren die ook wel eens een uitstapje maken naar een andere partner, maar die volgen hun instinct. Ik zou in elk geval op mijn gevoel afgaan.

Droom

 

Ouder worden is best vernieuwend (loesje)

Ik hou van lezen, vooral van een waargebeurd verhaal. Een citaat uit het boek ‘Genezende Kracht’ van Hans Peter Roel wat ik nu aan het lezen ben, is o.a. de aanleiding geweest tegelijkertijd met mijn droom van afgelopen nacht, om deze blog te schrijven. Onderstaand citaat uit dit boek heeft betrekking op het verhaal in dit boek. Maar ik ben zo vrij geweest het breder te interpreteren. Op mijzelf toe te passen, gewoon omdat ik al een lang verleden heb, met heel veel herinneringen.

‘Het leven gaat razendsnel voorbij. Voor je het weet heb je meer verleden achter je, dan er aan toekomst voor je ligt’.

Een waarheid als een koe en zeker ook voor mij gaat deze vlieger op. Zo makkelijk als wij Nederlanders deze spreekwoorden uit onze mouw schudden. Gewoontes in onze eigen taal waarbij we niet eens over hoeven na te denken. Het is ons met de paplepel ingegoten. Het is onze cultuur. Ik moet nog denken aan toen ik zelf andere talen leerde. In de Franse taal heb ik mij meer verdiept, omdat ik daar een aantal jaren woonde. Ook heb ik toen Franse spreekwoorden geleerd. Voor mij zijn ze nog steeds niet zo vanzelfsprekend als onze Nederlandse gezegdes, die we in alle mogelijke situaties  gebruiken.

Om op het citaat terug te komen. Vroeger, toen ik als 16 jarige medewerker van de Boerenleenbank gegevens van klanten in een lijst moest typen en dan de geboortedatum voorbijkwam, dacht ik vaak: Zo oud ben ik nog lang niet. De toekomst leek voor mij nog mijlenver weg. En ja… voor ik het wist heb ik nu al heel wat jaren in die toekomst geleefd. Veel herinneringen gemaakt en nu iedere dag weer maak ik nieuwe herinneringen in een toekomst die wel steeds minder lang voor mij ligt. Volgens David Bowie is ouder worden een buitengewoon proces, waarin je de persoon wordt die je altijd had moeten zijn.

Uiteindelijk ben ik en blijf ik onveranderd mijzelf.  

Een quote van Walt Disney vind ik op deze blog en mijn droom wel aansluiten:

‘Lachen is tijdloos. Verbeelding kent geen leeftijd en dromen zijn voor eeuwig’.  

 

Droom

Ik word wakker en het beeld van toen

was er en is er nog steeds.

 

Van het feestgedruis losgeraakt

loop ik in het donker over straat.

De lantaarns veranderen in bomen,

het beton wordt losse grond.

In de verte een vrij jonge man

ik herken hem van lang geleden.

Hij spreidt zijn armen,

mijn wang voelt de warmte van zijn jas.

Beschermd en vertrouwd,

aan elkaar vastgeklampt, 

lopen we samen,

om in het niets te verdwijnen.

 

Het gevoel van toen was er en is er nog altijd.