Zoeken in deze blog

woensdag 5 februari 2025

Wat je zegt...

 

Wat je ook zegt…

het is zoveel als de ander kan begrijpen. Vrij vertaald naar een uitspraak van Mevlana, Rumi. Deze uitspraak werd gedaan door een Turkse cursist naar aanleiding van het onderdeel luisteren bij het leren van de Nederlandse taal. Luisteren en de context begrijpen en verstaan is zoveel moeilijker dan het alleen het lezen van de tekst. Aansluitend op zijn citaat haalde ik de wijsheid aan: Luisteren is ook horen wat er niet wordt gezegd. Ik weet niet of het wijsheid is, maar voor mij blijft het een belangrijk issue, omdat communiceren met iemand empathie en aandacht vereist, nodig is naar die ander om tussen de regels te horen wat er werkelijk gezegd, of bedoeld wordt. Er ontspon zich tussen ons een interessante discussie. Hij liet mij een blog lezen van A. Selim Tuncer waa in een soortgelijke uitspraak van Mevlana: ‘Je kennis is in verhouding tot de geest van de persoon met wie je praat.

Ik neem de vrijheid om het zo uit te leggen: Zoeken we niet onbewust bij het zoeken naar een partner naar gelijkwaardigheid? En dan bedoel ik gelijkwaardigheid in kennis, in achtergrond, in milieu en niveau van communicatie? Dat er door communicatie in een relatie wederzijds begrip is naar elkaar? Maar ook non-verbale communicatie (zonder woorden) draagt bij aan iemand begrijpen, iemand verstaan.  Wikipedia legt het mooi uit. Non-verbale communicatie omvat elke vorm van boodschappen tussen mensen via niet-talige signalen. Luisteren en iemand proberen te lezen. Met iemand lezen bedoel ik dan, lichaamstaal herkennen en begrijpen. Waaronder o.a. Gezichtsuitdrukkingen en gebaren. Tijdens het praten ondersteunen we vaak de woorden door gebaren, door te lachen, of het maken van grimassen, het geven van een knipoog bijvoorbeeld. Het versterkt nog eens hetgeen we willen zeggen. Soms doen we dat ook wel onbewust, denk ik.

Toen ik op tienjarige leeftijd verhuisde van een klein dorp naar de grote ‘stad’ kreeg ik andere vriendjes en vriendinnetjes. En één daarvan werd al snel mijn beste vriendje. We trokken veel met elkaar op. Dat veranderde en verdiepte zich tijdens onze tienerleeftijd. Ik mocht wat langer buiten zijn na het avondeten in de zomer. We zonderden ons af van de anderen en praatten urenlang. En begrepen elkaars taal. En…ik, wij werden verliefd. Verliefd door het wederzijds van elkaar begrijpen, mede door de communicatie die naadloos op elkaar aansloot.

In 2018 schreef ik onderstaand gedicht uit “Wolken die gedachten toveren”

Pure Liefde

Ik moet jullie iets vertellen

Het is al heel lang gelee

Er woonde in de straat

een vriendje daar speelde ik mee

Elke ochtend stond hij

aan het hekje bij mijn huis

Samen lopend naar school

en ook weer terug naar huis

Dan ineens naar school alleen

snapte niet waarom hij ineens verdween

Jaren later zag ik hem weer

Niets was veranderd sinds de vorige keer

Zo verliefd, zo jong, zo pril

Op het gras in het zwembad

Opgewonden maar o zo stil

Liggend zij aan zij

Ik dacht hij en hij dacht mij

Zo mooi, zo puur, zo rein

Een beleven van intimiteit

Die later nooit meer zo zou zijn      

 

“Sen ne söylersen söyle, söylediğin, karşındakinin anladığı kadardır.

 Mevlana Celaleddin-i Rûmî

Wat je ook zegt, het is zoveel als de ander kan begrijpen.

 

 


maandag 27 januari 2025

De Toekomst in dromen

 

Single en de toekomst



Wanneer de dagen, weken, maanden, jaren en seizoenen zijn voorbijgegaan.

De tijd over land en water is vervlogen,

zou ik willen dwalen door een beeld in mijn gedachten

en wensen dat ik mijn toekomst zou kennen mogen.

Het verlangen naar het maken van onvoorspelbare herinneringen.

Het uitvinden van nieuwe dingen.

Het ontdekken en meemaken van liefdevolle en onvergetelijke momenten,

dat alles zou ik in de kortere tijd die mij nog rest, op rijm willen kunnen prenten.

Niets is zeker wat de volgende dag ons brengt

Toch is alles gericht op de tijd die gaat komen,

en wordt mijn leven iedere dag verlengt.

Misschien worden mijn wensen werkelijkheid die voorkomen in mijn dromen.

zondag 19 januari 2025

Rijkdom

 

Rijkdom



Regelmatig bel ik met mijn kinderen, of zij bellen mij. Meestal gaat het over alledaagse dingen, over gezondheid, over de kinderen en wat er voor nieuws is in het dorp waar ik heel lang gewoond heb en waar ons huis stond waarin mijn twee zoons zijn opgegroeid. Afgelopen week hadden mijn oudste zoon en ik een wat serieuzer en interessant gesprek. Ma, zei hij: “Ik ben een gelukkig mens.” Eigenlijk begon het gesprek over de regering, over rijk zijn, over het milieu en over bezuiniging o.a. over de hoge gasprijzen op dit moment. Ik schreef in mijn vorige blog al over de problemen die ik had ondervonden bij het verlagen van de temperatuur in huis. De thermosstaat was ingewikkeld, ik had alles op de e.o.a. manier geblokkeerd. De kou die ik had ondervonden was verre van aangenaam. Vanzelf kwam dan het gesprek over mensen in oorlogsgebieden, die in tenten verblijven en in de kou moeten zien te overleven. En inderdaad hij had gelijk; ‘Ma, je hoeft maar op een knopje te drukken om zelf te bepalen of je het warm, of kouder wilt hebben.’ “Rijkdom bestaat niet alleen uit in het uitdrukken van geld hebben.”

“Ik ben een gelukkig en voel mij een rijk mens.” “ We zijn gezond, ons huis is warm en we kunnen ons gezin onderhouden.” Ik kon deze stelling alleen maar beamen en natuurlijk denk ik er net zo over.  Zijn herinnering aan eens de koude winters waarop hij dikke truien droeg, deed me realiseren, dat we toen al rekening hielden met de temperatuur in ons huis. Alhoewel het rekening houden met het milieu er toen nog geen sprake was.

Een warm huis voelt veilig. Een cursist die gevlucht was uit zijn land en nu met zijn gezin in Nederland woont schreef: “Mijn huis heeft een prachtig dak.” Alleen maar om hiermee uit te drukken, dat hij zich veilig voelde. Wanneer ik aan mijn vorige huis denk waarin ik 27 jaar heb gewoond met mijn gezin, waarin de kinderen zijn opgegroeid, dan noem ik het in gedachten: de ‘bibliotheek’ van ons leven. Gevuld door de jaren heen met ieders interesses in boeken, muziek, cd’s, dvd’s, spelletjes. Vertrekken gevuld met en ingevuld naar ieders karakter. Ieder een eigen kamer waarin de interesse in muziek en boeken veranderde en meegroeide in de tijd die passeerde. Tijdens mijn verhuizing heb ik veel aan de kinderen meegegeven, en veel boeken naar de bibliotheek gebracht, maar ook heel veel verhuisd naar mijn huidige woning. Wanneer ik nu door mijn woning loop ’kan ik kiezen uit de bibliotheek van mijn leven. Kiezen uit bewaarde brieven, mooie boeken die ik wil herlezen en muziek die ik wil beluisteren.

Gisteren koos ik nogmaals het boek “Kind 44” geschreven door Tom Rob Smith. Een pracht boek over de tijd dat Stalin aan de macht was. Over het regime in 1953 en is een waargebeurd verhaal. De huidige oorlogssituatie met Rusland en Oekraïne en het bestand tussen Hamas en Israel zullen er vast mee te maken hebben, dat ik opnieuw dit boek lees. Ieder mens verlangt naar liefde, naast elkaar ieder kunnen vertrouwen in  een veilige omgeving. “Een warm huis met een prachtig dak.” Wat moet het voor de bevolking die leven in een onderdrukt gebied, of in een dictorial regime zich onveilig voelen wanneer men niemand kan vertrouwen? Zelfs geen familie. Zijn/haar collega’s, of partners…?

Evenals mijn zoon voel ik mij een gelukkig mens. Rijkdom zit in jezelf.

 


vrijdag 10 januari 2025

Vorst tekent bloemen



 Vorst tekende bloemen op mijn zolderraam.

De kunst in het ontwerp is ongeëvenaard en zal door de opkomende zon, helaas,  niet lang kunnen worden bewaard.