Lentekriebels
“De lente is het geluk in de lucht” Diane de Beusacq
Lentekriebels geven ons een goed gevoel, de steeds
krachtiger wordende zon geeft ons energie. Vitamine D wordt aangemaakt in ons
lichaam waardoor serotonine en dopamine onze hormonen activeren die van invloed
zijn op ons geluksgevoel. We willen naar buiten, frisse lucht, dingen
ondernemen. We kunnen de lente voelen, lucht ruikt naar lucht.
Geen winter duurt eeuwig, geen lente slaat haar beurt over. Het
is een cyclus die zich herhaalt, ieder jaar weer. Iedere keer weer nodigt het
voorjaar ons uit tot het maken van een nieuwe start. We zien het rondom ons
heen gebeuren, vogels die hun nestjes bouwen, een geboortegolf onder de dieren,
lammetjes die al vroeg in het voorjaar geboren worden, bloesems aan de bomen en
bollen die in no-time uitbloeien tot prachtige bloemen. Maar ook zelf gaan we
aan de slag. We maken ons huis schoon, of geven het interieur een ander
kleurtje. De tuin wordt aangepakt en we kopen plantjes en bloemetjes voor
rondom het huis, of voor op het balkon.
Hoe meer zonlicht, hoe meer hormonen, waardoor ons gevoel meer
open staat voor het aangaan van nieuwe relaties. De wens naar het samen zijn neemt
toe. Vlinders in de buik, zoals wij dat zo mooi noemen. Illusies die we maken
van het werkelijk als single weer samen te kunnen zijn. Dat is wat lente met
onze gevoelens doet. Lente houdt een belofte in, een nieuw begin van alle
leven. Illusies en dromen mogen we hebben en in het uitvoeren van onze plannen
brengen we onszelf in de gelegenheid ze ook uit te laten komen.
We halen contacten van vrienden weer aan. Wat is er
heerlijker om samen neer te strijken op een terras en genieten van de warme
zonnestralen. Zoals ook wij gedaan hebben, mijn kleinkinderen, schoondochter en
ik afgelopen week. Een aantal dagen bij Oma logeren in de voorjaarsvakantie. Buiten
gezeten op een bankje in diergaarde Blijdorp onze broodjes op eten. Ondertussen
genieten van het buitenzijn, de heerlijke temperatuur en de gesprekken van de
kids over de indrukken die ze ervaren. Het lentegevoel! Maar vooral het samen
zijn.
Mijn kleinkinderen zijn gisteren weer vertrokken Vandaag is
het puinruimen. Het lijkt bijna op een grote schoonmaak van het voorjaar uit te
draaien. Tijdens het opruimen voorwerpen tegenkomen die bij mij onveranderd op
dezelfde plaats blijven staan, maar ik nu ergens anders tegen kom. Weer
herinneringen tegen kom van een gesprekje van mijn kleindochter over een zeepje
wat ze mee had genomen van het toilet. Ze vond het zo schattig. Ik bewaar soms
voorwerpen met een voor mij belangrijke aanleiding best lang. Dit zeepje, een
hartje, is verpakt in tule met een roze lintje. Ik vertelde haar dat haar papa
en mama het mij hadden gegeven bij haar geboorte. “Toen was ik nog heel klein
zeker!”. Waarop we met zijn allen een Dvd hebben zitten bekijken van 7 jaar
geleden.
Kist met speelgoed van mijn kinderen kan weer naar zolder.
Maar ik heb beloofd, dat het gebouwde fort van Playmobil en al de poppetjes
boven mag blijven staan tot de volgende keer. Speelgoed waar mijn jongens mee
hebben gespeeld kunnen ook de kleine dametjes bekoren. Maakt dus niks uit of
het nu voor jongens, of meisjes bedoeld is, of was. Het gaat om de fantasie.
Nu, ik ga weer aan de slag na een deel van mijn belevenissen
van afgelopen week verteld en mijn lentegevoel beschreven te hebben. De
vingertjes achtergelaten op diverse plekken weg poetsen, maar de herinneringen aan
een mooie en leuke week in de lente blijvend opgeslagen zijn.
“illusies zijn de vlinders van de lente van het leven” Peter
Sirius
Geniet van de Lente…..
Liefs,
