Mijn roots

Mijn roots

Na mijn trouwen vertrok ik op drieëntwintig jarige leeftijd naar een niet zo’n groot dorp in Zeeuws Vlaanderen en nu woon ik sinds tweeduizendzestien in de Hoeksche Waard. Maar mijn roots liggen in de historische regio Salland in de provincie Overijssel. Om precies te zijn In Schalkhaar en Deventer.

Roots: “Mijn afkomst, mijn oorsprong, waar mijn wortels liggen”.  Mijn culturele identiteit.

De plek waar ik oorspronkelijk vandaan kom. Het behelst mijn opvoeding, de cultuur van de regio, het dialect, maar ook de jeugdherinneringen. Schalkhaar de plaats waar ik geboren ben, waarin ik de eerste tien jaren ben opgegroeid. Waar mijn vader mij leerde schaatsen en leerde fietsen. Alle belevenissen voor de eerste keer ervaren maken herinneringen intenser.  

Met zoonlief afgelopen week enkele dagen in Deventer verbleven. De stad waar ik de middelbare school heb bezocht, waar ik verliefd ben geworden en waar ik mijn man heb ontmoet. De stad waarin ik als jong volwassene het uitgaansleven heb ontdekt. De levendigheid van een stad heb ervaren. Tijdens de pauze van mijn werk even de stad in om bij goed weer te lunchen op een terras, of de van huis meegebrachte lunch met collega’s te nuttigen op de Welle langs de IJssel. Of een ijsje eten bij de zeer bekende Italiaanse ijssalon.

We hebben op de fiets Deventer en omgeving verkend. Plaatsen bezocht waar ik gewoond, gewerkt heb en naar school ben geweest. Het huis waar ik geboren ben. Wat is het leuk om aan mijn zoon de plekken van mijn jeugdherinneringen te kunnen laten zien en  het vertellen van de bijbehorende belevenissen. Maar wat is alles veranderd in de loop der jaren. Routes die ik in mijn hoofd had naar school, naar het werk, ik herkende ze in 1^e instantie moeizaam. Nieuwe gebouwen, nieuwe wegen en… het is veel drukker.

We logeerden in een  honderdvijftig jaar oud Hotel in het historische centrum van Deventer. Een architectonisch gebouw met tradionele elementen met modern comfort. De brede lange trappen naar de verdiepingen met op iedere verdieping prachtig grote ramen. Op de hoogste verdieping een mooi uitzicht op de Brink en de stad. Wanneer je je ogen sluit kun je je wanen in een film van Sherlock Holmes. De vloeren die kraken, zowel in de oude lift. Er zijn veel oude historische gebouwen verdwenen, maar dit hotel is er gelukkig nog. Het sloot goed aan bij mijn herinneringen en het opnieuw teruggaan naar de regio van mijn roots.

 

Het regent water...

 

Het regent water…

zei eens mijn grootmoeder. Die herinnering komt boven nu het stormt en regent buiten. Mijn Opoe, zoals ik haar in mijn jonge jaren noemde, was dementerend. Hoe haar geestesgesteldheid was in die periode kan ik natuurlijk alleen maar naar raden, of ze op momenten gelukkig was, of boos, of verdrietig. Maar op dat moment in mijn herinnering als kind was ze blij. Het enige wat ze herhaaldelijk riep was: Het regent water! En ze liet zich nat regenen. Op dat ogenblik vermoed ik, was ze gelukkig.

“Bewegen verandert niet alleen je lichaam, maar ook je houding, je geest, en je humeur”.

De Gemeente Hoeksche Waard biedt een gratis vitaliteitscheck aan voor 60 plussers. Ik had het gelezen in het regionale blad, maar legde het naast me neer. Ik vond het niet nodig, want ik weet zelf hoe fit ik mij voel. Ik wandel bijna elke dag, daarnaast pak ik regelmatig de fiets. Terwijl vriendin zich had opgegeven en opmerkte, dat het ook wel iets voor mij zou kunnen zijn. Uiteindelijk toch nieuwsgierig geworden en… ik heb het gedaan. En wat ik al dacht! Alle test waren prima. Ik word wel eens moe van al die goede adviezen her en der om gezond te leven. Al de dwingend aanvoelende reclames die het beter in je vel zitten zullen bevorderen. Zeer populair de laatste tijd, proteïne. Allerlei producten waar dit eiwit is aan toegevoegd. Met een verhoogd prijskaartje! 

Nog een bekende slogan: Meten is weten! Ik heb op het laatst toch besloten om mee te doen, maar word ik bij deze wetenschap er nu gelukkiger van?

“Je lichaam kan bijna alles aan, het is de geest die je moet overtuigen”

Na afloop en evaluatie van de uitslag werd mij diverse mogelijkheden om te bewegen aanbevolen bij sportverenigingen, of bij het aanbod van Welzijn. Wandelen, fietsen, turnen, badminton, jeu des boules. Wandelen in een groep, daar word ik niet gelukkig van. Het liefst bepaal ik mijn eigen tempo en mijn eigen afstand en moment. Tijdens een wandeling kwam ik onderweg in gesprek met een teamleider van gemeentelijke tuinlieden die even een pauze hadden. De wekelijkse groep wandelaars naderde en nodigden mij uit om aan te sluiten. Waarop de teamleider zei: Al is het alleen maar om contacten op te doen, kan het goede reden zijn om mee te lopen. Ja, ik snap het, maar ik word er niet gelukkig van.  

“Doe alles, maar laat het vreugde voortbrengen” Walt Whitman.

Het regent water! Ik begon mijn blog met de herinnering aan de blijheid van mijn grootmoeder toen ze zich nat liet regenen. Nu ik bijna de leeftijd heb bereikt van toentertijd mijn Opoe realiseer ik mij steeds meer om zoveel mogelijk dingen te doen waar ik gelukkig van word, mede de intentie van mijn verhaal.  Daarnaast gebruik ik het gezonde verstand. Het leven is ook kunnen genieten. Dus op zijn tijd lap ik al die goede gezondheidsadviezen aan mijn laars.

Niets moet!