Kerst…
Het feest van het licht
Buiten is
het donker en somber,
binnen is
het warm en licht.
Uitziend naar
dat grote wonder
de geboorte
van het Jezuskind.
Samen is nu even
voorbij.
Kerst vieren
op anderhalve meter.
Stoelen aan
tafel blijven vrij,
lege armen, zonder
die knuffel om te verwarmen.
Lichtjes in
huizen, op straten en pleinen,
kaarsjes verwarmen
ons hart en maken ons blij.
De warmte binnen
in ons zal nooit verdwijnen,
en brengt herinneringen
aan verloren dierbaren dichterbij.
Germanen
leefden het ritme van de natuur.
Vierden midwinter
en ontstaken het vuur.
De dagen die na
de Kerst weer gaan lengen,
de zon, die het duister steeds verder weg zal brengen.
We laten de donkerte achter ons.
Vervolgen de
weg van het licht,
over ongeplaveide paden naar de eindstations,
met onze blik op
een virusvrije toekomst gericht.
Ik wens eenieder
met dit gedicht
een mooi
Kerstfeest toe.
En... aan het
einde van de tunnel…
schijnt
altijd weer het licht.
Blijf Gezond!
Liefs,
Riekie
