Zoeken in deze blog

zaterdag 20 juni 2020

Draadloos










Als klein meisje dacht ik dat in de hemel
een telefooncel zou staan,
ik zou dan kunnen bellen met mijn oma,
om te vragen hoe het met haar zou gaan.
Door draden waarlangs gedachten de ruimte in worden gestuurd,
een onzichtbaar netwerk dat het kleine meisje al vermoedde,
draadloos tot in de hemel,
zoals zij de ruimte toen noemde.

Dikwijls loop ik een blokje om,
zonder het bewandelen van rechte lijnen.
Vaak zijn ze ook wel krom,
net zoals de hobbels in mijn leven.
Niet alles gaat rechtstreeks van Aa naar B… ,
al heb ik wel het streven
ze rechtstreeks te verbinden, zodat ik tevreden
kan kijken naar het achterom.

Tijdens het wandelen lopen mijn gedachten
de onzichtbare lijnen die aan mij zijn vastgepind.
Verborgen in voorbije stappen
de veel gemaakte zorgen,
die reeds vervagen in de afdruk op het grint.
Niets kan onvoorwaardelijke liefde verbreken,
die onlosmakelijk aangesloten blijven door
liefdesstromen die harten verbindt.

Onzichtbare lijnen verbinden
via telefoon, computer, of gedachtestromen,
zodat ze ergens in de ruimte
weer naar beneden tot antwoorden komen.
Het is niet enkel de techniek die mensen verbindt.
Al sinds Eva, Adam de appel aanbood,
is het de liefde die bindt,
of men nu wel, of niet in dit scheppingsverhaal geloofd.







Geen opmerkingen:

Een reactie posten