Zoeken in deze blog

maandag 19 oktober 2020

Onzichtbaar

 

Onzichtbaar




Ik kan deuren sluiten,

mij begeven in een ander gebied,

de bedreiging is er, maar die zie ik niet.


Ik kan de wereld buitensluiten

naar geen enkel nieuws meer luisteren

maar het aanwezige gevaar blijft in mijn brein fluisteren.


Ik kan mijn mond afsluiten

geen bacillen meer verspreiden,

maar de vijand is moeilijk te misleiden.


Ik kan mijn ogen sluiten,

verstoppertje spelen zoals een kind,

achter elke boom verschuilen, ziende blind.


Ik wil besluiten…

de angst niet te laten overheersen

het virus mijn leven niet te laten beheersen.


Dus…

niets kan mij weerhouden

de zon mijn lijf te laten verwarmen,

de wind mijn gezicht te laten strelen,

het leven liefdevol te omarmen.

 

 


 

 

 

2 opmerkingen:

  1. Het leven liefdevol omarmen, dat moeten we blijven doen.

    Mooi gedicht.

    BeantwoordenVerwijderen