Mensen, mensen, mensen, zoveel mensen. Mensen, ieder met eigen ideeën, eigen karakter, eigen uiterlijk, eigen meningen. Mensen met uitgesproken meningen, maar ook mensen die zich terughoudend opstellen, hun eigen gedachten vormen, maar de kerk in het midden willen houden. Gelukkig zijn er regels en wetten die ons in het gareel houden, want anders zou het een grote janboel worden. Gelukkig overheerst bij velen het fatsoen en de beleefdheid naar anderen toe, om discussiepunten niet te laten escaleren.
Kort geleden was ik in Zeeuws Vlaanderen op bezoek i.v.m. de
verjaardag van mijn zoon. Het plaatsje ligt tegen de Belgische grens aan en wat
ik dikwijls doe, net als toen ik daar nog woonde, tanken net over de grens. In
het grote geheel is het maar een stap net over die landen barrière. Nu is het
weer toegestaan dat wij Nederlanders België mogen bezoeken. Ik loop nog even
de tankshop binnen na het tanken en bemerk dat iedereen een mondkapje draagt. Bij
binnenkomst loop ik een man tegemoet, ik schat zo’n 35 jaar. Ik maak een
opmerking tegen hem, enigszins verbaasd, dat iedereen een mondkapje draagt.
Achteraf stom van mij, dat ik hier niet van op de hoogte was. Ja, zegt hij: ‘Je
krijgt een flinke boete wanneer je die niet draagt’. In Nederland raakt de
discussie over het nut van het gebruiken
van een mondkapje nu wat op de achtergrond en hoeft het hier niet.
Wereldwijd vechten we tegen dit virus om het besmettingsgevaar in te dammen. In
Europa lukt het maar niet daar een eensluidende aanpak voor te vinden. Vreemd
vond ik het daarom dat, maar één stap in een ander land gezet te hebben, de
regels zo totaal anders zijn. Een virus stoort zich niet aan een barrière op
een kaart. Net las ik in de krant, dat het aantal besmettingen in België
terugloopt. Misschien toch een goed hulpmiddel dat mondkapje?!
Mensen met diverse gedachten en ideeën vertegenwoordigen
gemeenteraden, regeringen, instanties enz.. Eensluidend zullen er beslissingen
gemaakt dienen te worden. Zelfs in Nederland zijn er verschillen tussen diverse
gemeenten, laat staan, dat Europa, met diverse culturen, eensluidende afspraken
zou kunnen maken. Afspraken maken tussen twee mensen gaat al niet van een leien
dakje. Er zal dikwijls water bij de wijn moeten worden gedaan.
Zoveel mensen, met zoveel verschillende denkwijzen. Het is moeilijk om in kleine kring overeenstemming te bereiken, laat staan in het grote geheel. Nu in deze corona tijd worden er nieuwe regels om het virus in te dammen ingevoerd met het advies ons eraan te houden. Als dan van minister Grapperhaus, minister van veiligheid en justitie, comprimenterende foto’s i.v.m. het niet voldoende afstand houden van gasten op zijn bruiloft worden gepubliceerd, ik zou bijna willen zeggen met de intentie om iemand aan de schandpaal te kunnen nagelen, barsten de boze commentaren los. Enigszins begrijpelijk, maar in mijn optiek zitten er altijd twee kanten aan een verhaal. Het is allemaal democratisch, maar soms is de moraal in spreken en handelen tegenwoordig ver te zoeken. De man die het volk opdroeg om anderhalve meter afstand te bewaren, gaat nu zelf in de fout. Hij is door dit voorval beschadigd en heeft een deel van zijn geloofwaardigheid verloren. Ben benieuwd hoe hij zich de komende tijd er doorheen slaat om weer het vertrouwen terug te winnen. Het broodnodige vertrouwen in een minister van veiligheid en justitie, die de paragraaf uit het regeerakkoord: 'Dat een vrije, rechtvaardige en veilige samenleving een kerntaak van de overheid is.' in zijn vaandel heeft staan. 'De democratische rechtstaat is daarvoor het fundament.' Overigens geldt dit regeerakkoord voor alle regeringsleiders.
Zoveel mensen, zoveel meningen, het is goed, dat er wetten en regels zijn…
