Date in Frankrijk

In mijn vorige leven, want zo noem ik maar de periode waarin ik met manlief woonde in ons tweede huis in Frankrijk. De Provence wel te verstaan. We verbleven er zo’n 9 maanden per jaar. We woonden aan de rand van een klein plaatsje, tussen de bergen, aan de voet van de Mont Ventoux. Waar de Mairie het bewind voert over 109 mensen en nog gewoon aanspreekbaar is. Niet zoals hier in Nederland de Gemeentehuizen steeds verder van de bevolking af staan o.a. door fusies van diverse gemeenten.

We genoten daar samen van de natuur, de wandelingen in de bergen en ’s avonds op ons terras van de zwoele avonden. Luisterend naar de krekels en de maan zien opkomen boven de bergkam. We waren een stel. Samen was samen en hadden geen uitleg nodig om te vertellen wat ons bezig hield. Wat mis ik die zwoele avonden, die vertrouwdheid, de gesprekken, maar ook de stiltes.

Na enkele jaren alleen te zijn geweest zit ik weer in ons huis in Frankrijk. Ik voel me alleen en heb medelijden met mezelf. De avond is warm en alle deuren staan open. Ik neem een besluit en schrijf me in op een dating-site, 50plus match. Ik pak een glaasje wijn en vind dit toch wel heel spannend.

Mijn buurvrouw belt me, of ik zin heb in een glaasje. Heerlijk buiten op het terras vertel ik haar over mijn dating plannen. Ook zij is alleenstaand, maar heeft het niet meer zo op mannen. Na enkele nare ervaringen heeft ze de mannen afgezworen. De waarschuwingen zijn niet van de lucht. Helaas heeft ze niets positiefs meegemaakt, dus ik begrijp het wel (een beetje). Maar bij mij wil het er allemaal niet zo in. Ik wil het toch proberen, want ik hou niet zo van het alleen zijn. Ik mis die vertrouwdheid, die arm, de intimiteit.

Eenmaal weer thuis check ik mijn mail en wonder boven wonder er is een melding van een bericht. Maar ik durf niet goed naar de site te gaan. Het is te spannend. Misschien vind ik hem maar niks en moet ik iemand afwijzen. Ik durf nog niet. Morgen. Ik sluit de luiken en ga naar bed. Het is nog steeds warm.

De volgende morgen kan ik mijn nieuwsgierigheid toch niet bedwingen en open het bericht. Een leuke tekst en het profiel vind ik ook wel aanvaardbaar. Ik antwoord en vertel dat ik op dit moment in Frankrijk zit. Verzend het bericht en sluit de computer en breng mijn dag door met boodschappen doen, een bakje koffie op een terras en in de middag met een boek onder de boom aan het zwembad.

’s Avonds check ik opnieuw mijn mail en heb een bericht terug. En wat blijkt. Hij zit ook in Frankrijk zo’n 40 km van mij vandaan en is daar zijn huis aan het bouwen. We mailen enkele avonden. En het is leuk. Na de vierde dag besluiten we een afspraak te maken. We zoeken voor de volgende dag een plaats  en restaurant uit, bij ons beiden bekend. Het was bijzonder. Twee Nederlanders die elkaar in Frankrijk ontmoeten via een dating-site in Nederland. Hoewel het via de berichten heel goed klikte, ging het bij de ontmoeting helemaal mis. Er was bij mij geen enkele klik, of het voelen van een verwantschap. Bij hem was het enkel en alleen de seksualiteit die een rol speelde. En daar had ik geen zin in. Maar al met al kijk ik terug op een bijzondere ervaring in het zuiden van Frankrijk.